در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی            بهـار می‌رسد اما بهـار من! تو کجایی؟

چه برکتی، چه نویدی، چه سبزه‌ای و چه عیدی؟            به سال نو چه امیدی؟ اگر دوباره نیایی

مـقـلّـبـانه به قـلبـم، هوای تازه بـنـوشان            محـوّلانه به حـالـم اشاره کن به دعـایی

مـقـدّر است به فـالـم مـدبّـرانـه بـتــابـی            خوش است لیل و نهارم اگر نظر بنمایی

اگر قرار چنـین شد، تو را بهـار نـبـیـند            چنین نکو ز چه رویی؟ چنین خجسته چرایی؟

اگرچه حُسن فروشان به جلوه آمده باشند            تو آبـروی جهانی، تو روی مـاه خدایی

دل از امیر سواران گرفته است بشارت            از آسـمان خـراسان شنـیـده است ندایی

خودت مگر که به زهرا توسلی کنی امشب            نمی‌رسد گل نرگس! دعای ما که به جایی